|
BEELDTAAL GEWASFORMATIES
Westwoods, juli 2008.
West Woods, 2008 © foto: Steve Alexander
Voor de overzichtelijkheid is dit artikel in drie delen geschreven. DEEL 1 gaat
over ervaringen die met de formatie verband houden of althans lijken te houden. DEEL 2
geeft een beknopte beeldverkenning. In DEEL 3 komen de verschillende associaties aan
bod die op de formatie van toepassing kunnen zijn.
DEEL1: ERVARINGEN
Kort na zonsondergang kwam ik dezelfde dag waarop ik
de breuklijn in de steen van Stone Avenue had
ontdekt bij mijn auto aan. Ik had vele kilometers te voet rondgezworven en voelde me uitgeput maar voldaan. Met mijn
vrienden Roos, Martin, Koenraad en Ann had ik afgesproken rond deze tijd nog deel te nemen aan een ritueel rond het
kampvuur op de camping bij de Barge Inn. Aangezien het een te zware aanslag op mijn constitutie zou inhouden verkoos
ik rechtstreeks naar mijn geliefde kampeerplekje juist aan de rand van het Westwoodse bos te sjezen. Slapen zou ik,
en diep.
De bijeenkomst rond het kampvuur ging uiteraard gewoon door. De avond ving aan met een geïnspireerd
verhaal over een indianenjongen die op een berg met de Goden kon praten gevolgd door het "firechild-lied". Er was muziek,
de graancirkel- en voorouderspirits werden uitgenodigd, er was meditatie, visualisatie en thee. Mijn vrienden kennende
zal het een hele fijne liefdevolle en vredige avond geweest zijn.
De volgende ochtend ging ik zoals gebruikelijk naar de Silent Circle om het laatste nieuws te
vernemen. Toen ik er was kwam er ook juist iemand binnen die melding deed van een nieuwe graancirkel pal naast Westwoods.
Hij had het dezelfde ochtend via een vliegtochtje ontdekt.
Maar verhip! Dat is precies naast de plek waar ik net vandaan
kwam! Waar ik die nacht heb liggen snurken! En ik heb helemaal niks gemerkt... Op de camera van de persoon zie ik hoe
prachtig de formatie is. We bedenken ons niet en gaan er snel heen.
Het maagdelijke midden.
De formatie is absoluut een beauty. De cirkel in het midden wordt omzoomd door een tamelijke brede
band van staand gewas terwijl er geen traktorsporen zijn die het mogelijk maken er eenvoudig binnen te treden. Als even
later Charles dit centrum onderzoekt verklaart hij te hebben gesprongen om er in te komen. De man is atletischer dan ik
hem had ingeschat.
Maar wat een heerlijke sensatie is het weer om als eersten het knapperige graan te betreden! De
verwondering, het puzzelen, het verkennen van de lay. De omgeving is ronduit prachtig en stil. En natuurlijk heel veel
foto's maken. De formatie geeft me weer net dat beetje meer opwinding dan ik gewoon of begrijpelijk acht. Ik schrijf het dan
ook toe aan de graancirkelenergie.
Inspecteur Charles als eerste in het centrum.
Axis Mundi of één van mijn vier
vrienden?
Als ik de formatie verlaat spoed ik mij naar de camping om het goede nieuws aan mijn vrienden
te berichten. Ze staan perplex. Toch zeker als Joshua (één van de kinderen) opmerkt dat de formatie het kampvuur
voorstelt. Inderdaad, er is zeer eenvoudig een kampvuur in te zien waar vier personen verbonden in een cirkel
omheen zitten! Het lijkt er daarom sterk op dat deze formatie door in ieder geval mijn vier companen
op magische wijze is gecreëerd in samenwerking met de spirituele graancirkelmeesters in de buitenzintuiglijke regionen.
Het is bijna alsof ze mij die nacht een telegramberichtje hebben toegestuurd...
Firechild Joshua in de formatie.
Later ontmoette ik weer andere vrienden die me wisten te vertellen dat ze die nacht bij
West Kennett's Sanctuary op wacht hadden gestaan en toen om plusminus 2 uur boven de locatie van deze gewasformatie
vreemde witte en rode lichten hadden gezien. Om het helemaal onwerkelijk te maken hing er terzelfder tijd ook een
groot gezicht in de lucht...
Gedurende meer dan een maand verbleef ik in de buurt en bezocht daarom nog enkele keren
de formatie opnieuw. Hoe ouder een formatie wordt hoe vaker je hem dan in de rust van de eenzaamheid kunt
beleven. Zo kon het gebeuren dat ik na enkele weken nog eens in het midden van de formatie stond en toen,
blijkbaar toch niet helemaal alleen, een heldere gedachtenstem hoorde die “come forward” tegen me zei.
De onzichtbare wereld is nooit ver weg. Zeker niet wanneer het om graancirkels gaat.
DEEL 2: BEELDVERKENNING
Diagram 1.
TOTAALBEELD
De formatie toont ons een viervoudige symetrische figuur rondom een grote cirkel in het midden.
(diagram 1) Het is alsof er vier puntige vlammen van deze middencirkel uitgaan. Rond deze middencirkel
ontdekken we een ring met vier kleinere cirkels. (diagram 2) De ring wordt telkens onderbroken door
één van de vlammen. De vlammen bestaan uit vijf parallele en tevens golvende lijnen die naar de punt
toe óf versmallen en doodlopen óf gezamenlijk uitkomen in uiterste punt. (diagram 3 ) Om precieser
te zijn; zowel de buitenste twee lijnen als de middelste lijn vloeien samen. De twee overige lijnen
lopen als het ware vast. Tenslotte zijn er nog kleinere cirkels waarneembaar die aan de vlammen
verbonden zijn maar die hun onderlinge verbondenheid juist door de vlammen verbroken zien. Het
gaat om drie cirkeltjes per vlam die ongeveer in de binnenbochten van de kronkelende vlammen zijn
opgesteld. (diagram 4)
Diagram 2.
Diagram 3.
Diagram 4.
In hoofdzaak zijn er drie verschillende beeldelementen uit het kosmogram te
filteren. Hoewel deze elementen uiteraard in nauwe betrekking tot elkaar staan opent de afzonderlijke
benadering van deze elementen een schat aan bevindingen op.
De hoeveelheid materiaal die ik zo heb gevonden acht ik veel te veel om hier
uit de doeken te doen. Zo heb ik heb alleen al meer dan 300 toepasselijke diagrammen getekend en
dan nog zijn niet alle trajecten helemaal uitgesponnen. De hoeveelheid begeleidende tekst die nodig
is om al deze diagrammen en bevindingen uit te leggen vergt zowat een boek op zich. En ergerlijk
genoeg heeft dit uitvoerige onderzoek mij nauwelijks een idee gegeven waar deze formatie op
aanstuurt. Pas na het werk voor enkele maanden met rust te hebben gelaten kwam vanuit een heel andere
benadering de essentieële aap uit de mouw.
Voor de leesbaarheid van dit artikel behandel ik slechts in het kort
de drie beeldelementen. Het kan je wat meer inzicht geven in de wetenschappelijke geavanceerdheid
van het model dat, hoe verblind was ik, inmiddels is gebleken te staan voor een ster, zo niet,
dan voor planeet Niburu.
BEELDELEMENT: Kern met ring en vier cirkels (diagram 2)
Dit beeldelement komt overeen met eerder verschenen gewasformaries die soms gelinkt
zijn aan de barrows of grafheuvels die in de omgeving veel voorkomen.Eén van de meest logische
interpretaties is dat het de omloopbaan van de aarde om de zon voorstelt. De vier coördinaten
stellen daarbij het lente-, zomer-, herfst- en winterpunt voor. Aldus kan men op basis van dit
beeldelement zich oriënteren in de zodiak.
Links: © Peter Sorensen
Rechts: © Steve Alexander
De kern en de ring met de vier cirkels nodigt ons uit tot twee logische
vervolgstappen. De ene stap is om uitgaande van het midden, de concentrische ring en de eveneens
concentrische “ring van vier” nog meer concentrische ringen te construeren. (diagram 5) We enten
de nieuwe ringen gemakshalve aan de kleinere cirkeltjes die ons immers daartoe verleiden.
Diagram 5.
Diagram 6.
Diagram 7.
Een andere logische vervolgstap is het construeren van diagonalen die
ons o.a. van middellijnen voorzien. (diagram 6) Zo wordt het als het ware aangereikt de
informatie te bekijken per segment of sectie. Tevens kunnen we aan de hand van zulke diagonalen
een raster creëren. (diagram 7)
Het idee “draaiing” spreekt op verschillende manieren al dadelijk uit
de benadering van dit beeldelement. Er vinden verschillende soorten draaiingen plaats, zowel
links als rechts om de kern, maar er zijn ook nog eens verschillende kernen die als middelpunt
voor draaiing dienen.
BEELDELEMENT: de vlammen (diagram 3)
We hebben aan de hand van de diagonalen de concentratie op het midden
of de eigenlijke eenheid verlaten zodanig de nadruk komt te liggen op wat ik voor het gemak
een vlam noem.
Diagram 8.
De vlam is opgebouwd uit lijnen die zo goed als evenwijdig aan
elkaar lopen. De lijndikte is daarbij vrijwel gelijk aan de tussenruimtes hetgeen een
resonerend effect teweegbrengt. Aangezien er in de vlam ook nog eens een aantal
verbuigingen zich voordoen ontstaat er de suggestie van golven.
Diagram 9.
Diagram 10 (afgeleid van
draaiing)
Aardig is ook om te zien hoe de vijf lijnen overeenkomstig hun getalswaarde
zich rangschikken. Zou je ze nummeren (diagram 9) dan zien we hoe de oneven, dus aktieve,
getallen 1, 3 en 5 het verst naar buiten reiken en zich uiteindelijk verenigen. De oneven,
passieve of ontvankelijke getallen 2 en 4 reiken minder ver en komen niet samen. Deze
getalstruktuur komt overeen met de concentrische ringen en hun bewegingsrichting. (diagram 10)
In de veronderstelling dat de vlammenlijnen oorspronkelijk rechte lijnen
geweest moeten zijn creëer ik een reconstruktie die het ontstaan van deze vlammenlijnen benadert.
In de vier richtingen vertrekken van het begin of het middelpunt de eerste en in
wezen enige lijnen.(diagram 11) Met de expansie van het punt zetten tevens de lijnen in breedte uit.
(diagram 12) Een nieuw middelpunt kan vervolgens gevonden worden in dit uitgezette eerste punt.
diagrammen 13-17
Naarmate het middelpunt zich uitzet vermeerderen zich de lijnen waarmee we
nu het ontstaan van de vier maal vijf synchrone lijnen aardig hebben geduid. De diagrammen in
serie zouden in feite nog vloeiender verbeeld kunnen worden, maar ik denk dat het idee inmiddels
duidelijk genoeg overkomt.
BEELDELEMENT: de kleinere cirkeltjes (diagram 4)
Voorts zijn er dan ook nog die gekke bolletjes, althans cirkeltjes, of zo
je wilt schijfjes, die aan de vlam verbonden zijn. (diagram 16) Die zijn simpelweg eveneens te
beschouwen als coördinaten of constanten. Ook zij lenen zich uitstekend voor het creëren van een
raster.(diagram 17)
Diagram 16.
Diagram 17.
Natuurlijk willen we een haaks raster i.p.v. een schreef raster hetgeen
bereikt wordt na “skewing” en herschikking. (diagrammen 18 en 19)
Diagram 18.
Diagram 19.
Omdat de verbuigingen van de vlam om de coördinaten heen geschiedt, en er
sprake is van een opengebroken raster, wordt het evident dat we hier te maken kunnen hebben
met wat in computertermen ook wel "warping" wordt genoemd. Een vorm van manipulatie zou je
kunnen zeggen.
Op basis van de coördinaten zijn in hoofdzaak vier rasters mogelijk.
Vervolgens is het denkbaar de rasters over elkaar te plaatsen om zodoende tot nieuwe inzichten
te komen. Zo heeft zich bij mij o.a. het idee van inkrimpende en uitzettende rasters gevestigd
en tevens dat van het driedimensionale perspectief.
SLOTSOM BEELDVERKENNING
De oorspronkelijke rechte ontstaanslijnen lijken gedurende het uitbereidings-
of vermeerderingsproces al onderhevig aan allerlei wervelende krachten uiteindelijk uitdraaiend
op de puntige kronkelvlammen zoals ze zijn weergegeven. De opening van het raster en de
verbuigingen van de oorspronkelijk rechte lijnen doen denken aan een geconstrueerde tijdportal
d.m.v. ruimtetijd manipulatie. In elk geval is er wat meer inzicht gekomen in het dynamische
proces dat lijkt te zijn uitgebeeld.
DEEL 3: ASSOCIATIES
Zoals zoveel gewasformaties kan men er moeilijk aan ontkomen dat er sprake
is van verwijzing naar een bron. Men kan zich afvragen welke bron? Bron van wat? Ik zou zeggen
de bron van het leven, de bron van het bestaan, de universele scheppingsbron. Velen geven er
de naam God aan. Mensen die meer vasthouden aan het idee van een mechanisch universum noemen
het misschien de eerste oorzaak of het scheppende beginsel van de natuur. Je zou het ook het
levend en intelligent “isme” achter de verschijnselen kunnen noemen. Persoonlijk zie ik geen
enkel probleem in het aanvaarden van de verschillende overtuigingen met betrekking tot deze
bron.
Wel denk ik dat we deze bron slechts eerst en vooral in ons zelf moeten zoeken
om er een minder verward begrip over te kunnen vormen. De weg van contemplatie, van meditatie en
gebed is een innerlijke activiteit waarlangs belangrijke inzichten zich ontvouwen.
Formatie in een lijnzaadveld die het vergelijken waard is.
Dunley, 2003 © Steve Alexander.
Door middel van deze algemene verwijzing naar de oerbron van het leven
omzeil ik in feite een nauwkeuriger duiding die de aandacht lijkt op te eisen. Het treft
me namelijk als een bezwaarlijkheid te moeten constateren dat het kosmogram als teken
blijft waggelen tussen embleem van de zon, van de ster of van planeet Niburu. Dit op
zich zou natuurlijk al te denken moeten geven…
Hoewel de scheidslijnen tussen de drie opties waarschijnlijk het
beste als futiel mogen worden afgedaan wil ik, als er dan toch per sé gekozen zou moeten
worden, het meeste gewicht toekennen aan het idee van de ster.
Het is frappant hoe deze formatie model kan staan voor de goddelijke ster
in ons zelf. De weg naar verlichting of totale zelfrealisatie kan bij iedere stap in die
richting telkens weer zoveel uitgestrekter lijken dan we aanvankelijk aannamen. Toch is dit
grote ideaal als een lichtbaken voor onze levenswandel, een focuspunt voor onze individuele
groei. Deze formatie te duiden als een pictogram dat de ster vertegenwoordigt vindt
rechtvaardiging in een aantal verschillende invalshoeken.
De allereerste indruk die de West Woods formatie bij me opriep was dat
er dezelfde energie of expressie tot uitdrukking werd gebracht als bij de dansende hindoegod
Shiva.
Shiva met op de achtergrond het kosmogram van de West Woods formatie.
De kosmische dans van deze God-koning staat voor de eeuwige beweging van
het universum. Door het ritme van de dans zet het universum zich in beweging en begint zich
in al zijn vormen te manifesteren. Als hij ophoudt op zijn trommel te slaan om een ander
ritme te zoeken vergaat op dat moment het universum waarna bij het hervatten van de dans
deze opnieuw geschapen wordt. De vlammencirkel rond Shiva is energie in zijn puurste vorm,
dus zowel scheppende als vernietigende energie. Ze is tevens symbool voor de heilige mantra
AUM, de grondklank van de schepping.
Wat betreft West Woods is er eveneens sprake van een vlammencirkel. De
combinatie vlammen en ringen kunnen beschouwd worden als stralen en golven. Zo kan men er
moeilijk aan ontkomen dat hier sprake wil zijn van een energiebron. Aangezien de kern met
het “stuurwiel” als beeldelement vaak duidelijk aan de barrows gelinkt zijn heb ik onder
andere aan de mogelijkheid gedacht dat het midden een vorm van aardstraling betreft. Deze
gedachte aan een vorm van aardstraling die onderhevig is aan bepaalde invloeden werd vanuit
mijn onderbewustzijn bevestigd met de mededeling dat dit in diepe zin waar is. Die diepe zin
is natuurlijk lastig te bevatten en met de indirecte bevestiging dat het gaat om aarde-energie
verloor ik lange tijd het voor de handliggende idee van de ster als essentie.
Sumerische ster maan en zon.
Op een gegeven moment kwam mij als ondersteunend materiaal een aantal
afbeeldingen onder ogen van de oude Sumeriërs. Zij verbeeldden zowel een ster als de zon op
een manier waarvan de West Woodsformatie een synthese leek te zijn. Als de Sumerische zon er
net zoveel op lijkt als de Sumerische ster en men zich daarbij herinnert dat er ook nog een
omloopbaan van de aarde in het teken is opgenomen dan wordt de zon als juiste interpretatie
uiteraard het meest aannemelijk. Echter, de synthese lijkt nog het meest op de bijzondere
schijf waarvan wel gezegd wordt dat die Niburu voorstelt…
Een Oud-Sumerische hiërophant onderwijst aardbewoners.
Als één van de meest duidelijke aanwijzingen dat de West Woodsformatie
een ster voorstelt, acht ik het gegeven dat, wanneer je alle coördinaten bij elkaar optelt je
dan uitkomt op getal 17. Dat nummer is van oudsher en zoals uit de universele Tarot blijkt,
het getal van de ster. Eén van de mooiste, zoniet de allermooiste kaart die het orakel rijk
is. De kristallen ster is mij net zoals in de Tarot, eveneens als een prachtige jonge dame
verschenen toen het mij duidelijk werd dat de formatie absoluut de ster als hoofthema had.
Terwijl ik mij voedde met haar kracht gaf ze me informatie over mogelijkheden in mijn toekomst.
Frida Harris/Aleister Crowley; kaart 17 - de Ster.
Gelet op de mogelijkheid dat de ster als tarotkaart misschien is afgeleid
van Niburu wordt meteen een bijzonder element in het in vele opzichten voortreffelijke
Crowley-deck duidelijk. De kaart toont centraal op de achtergrond een enorme rode planeet
hetgeen op zijn minst een merkwaardigheid mag heten voor een kaart die de ster genoemd wordt.
Ik bedoel maar te zeggen dat het haast logischer ware geweest om de kaart in dit geval als naam
"de planeet" mee te geven.
Uit al het voorgaande blijkt al dat men de ster, de zon, Niburu of zelfs
planeet aarde niet al te concreet als interpretatie hoeft te nemen, in die zin dat juist
vanwege het universele karakter van het Westwoods teken al deze hemellichamen in aanmerking
komen. Dit is leuk en geniaal omdat het daarmee de barrières van de vormbegrenzing doorbreekt.
Uiteindelijk schijnt de aarde zoals alle andere planeten ooit een zon te
moeten worden. En de zon is zoals we weten niks anders dan een nabije ster. Ergens in tijd,
zelfs al gaat het om miljoenen jaren, zijn deze bollen overeenkomstig.
Het is daarom dat er vooral op het inwezenlijke van deze machtige voertuigen
zal worden geduid. En zo kan de ceremoniële verheerlijking van het vuur door de mensen hier op
aarde een aanleiding worden tot nadere kennismaking met het grote bewustzijnsvuur dat het universum
overal en altijd doordringt.
De formatie meer dan een maand oud. © Randell
terug
naar graancirkelonderzoek
overzicht-pagina
|