vorige
volgende
                                                                                                                                               


overzicht-pagina        

graancirkel websites        

dialezing        
       
boekje kopen?       
       
       
       
       
       
       
       
       
       
       
       
       
       
       
       
       
       
       
       
       
       
       
       
       
       
       
       
       
       
       
       
       
       

BEELDTAAL GEWASFORMATIES

Boreham Down, Lockeridge, juni 2005.


© foto: Steve Alexander

Gevaarlijke aantrekkingskracht

Gevaar.
Misschien is de belangrijkste reden waarom ik de formatie van Boreham Down hier behandel wel dat ik via mijn onderbewustzijn door heb gekregen dat deze formatie in verband staat met gevaar. Er werd geen nadere uitleg bij gegeven en aangezien ik minstens wil weten aan wat voor soort gevaar ik mag denken pak ik hierbij de handschoen op.

Aantrekker.
Eén van de sterkste associaties die ik heb met deze vierkante spiraal is die van de aantrekker. Een aantrekker is een term uit de chaoswetenschappen die wiskundig kan worden gedefinieerd. Nou ben ik niet erg voor wiskunde aangelegd maar ik kan er wel door geboeid raken omdat het mij de verbeeldingskracht zo prikkelt. Zo vraag ik mij het volgende af: Wanneer we er vanuit gaan dat wiskundige formules ten grondslag liggen aan de waarneembare verschijnselen om ons heen wat schuilt er dan voor betekenis of werkelijkheid achter het idee aantrekker?
De betekenis van de wiskundige aantrekker kan volgens mij alleen maar die van eindigheid zijn. De verschijningsvorm kan het beste gezien worden als een fenomeen uit de chaoswetenschappen. Het wordt vaak in verband gebracht met fractalen hoewel het geen fractal is. Fractalen stellen oneindigheidsstrukturen voor en aangezien een aantrekker eindigt kan het geen fractal worden genoemd.
Het is opvallend hoeveel graancirkels er inmiddels verschenen zijn die duidelijk naar de fractalwetenschappen of -kunst verwijzen.

Hunab Ku.
Vanaf de eerste aanblik had ik de indruk dat deze formatie iets van het karakter van de Mayacultuur in zich draagt. Mede daarom is een andere associatie die zich aan mij opdringt die van de belangrijkste Mayagod Hunab Ku, die zich zetelt in het centrum van elk melkwegstelsel. Het wordt algemeen aangenomen dat in het centrum van een melkweg zich een zwart gat bevind waaruit licht onder invloed van extreme zwaartekracht niet kan ontsnappen.
Hoewel veel verschillende beschavingen de vierkante spiraal in hun cultuuruitingen hebben toegepast is het opmerkelijk hoe enorm vaak de Maya's er in hun kunst gebruik van maakten. De oppervlakkige beschouwer zal er mogelijk niets anders dan een aardig decoratief patroontje in zien maar gelet op hun overweldigende verbeeldingskracht zullen de Maya kunstenaars dit echt niet willekeurig toegepast hebben. Zouden deze genieën die aantoonbaar uitblonken in mathematiek ook de aantrekker hebben gekend? Laat ik voor de aardigheid dit detail uit een tempel vergelijken met de aantrekker op de hyperbool.

  
links; Dalhyperbool met aantrekker (dank aan Jan Stuivenberg) rechts; Mayatempel met aantrekkers


Hunab Ku

Tot hiertoe heb ik als aanknopingspunten de associaties met de wiskundige aantrekker, het centrum van de melkweg zoals gerelateerd aan de Maya cultuur en het signaal dat me duidelijk te verstaan gaf dat dit beeld met gevaar verbonden is. Alvorens met behulp van deze drie aanknopingspunten te trachten de formatie te doorgronden sleep ik eerst nog twee aanknopingspunten aan.

Crisis.
Enkele maanden na de eerste doorgeving kreeg ik er nog één. Ik kreeg dit graancirkelbeeld te zien als een veld op zich. Niet met graan maar als een doodgewoon grasveld zoals je bijvoorbeeld plantsoenen tegenkomt. De graancirkelfiguur in de vorm van grasperken dus. Het veld was wat rommelig, er lag wat vuil te slingeren en er ging dan ook nauwelijks bekoring vanuit. Op het moment dat deze flits mij bereikte wist ik dat dit visueel gegeven in verband stond met een zware crisis waaraan ik toen al enige tijd onderhevig was.
Onder andere om voor mezelf te pogen meer duidelijkheid te krijgen in deze langdurige crisis die ik in feite momenteel nog steeds doorga vertel ik even iets over mijn achtergrond en deze toestand. Een stukje zelfreflectie in optima forma dus.

Het is in mijn leven in feite altijd moeilijk geweest mezelf te motiveren en aktief deel te nemen aan het normaal menselijke verkeer. Depressies en chronische vermoeidheid ervaar ik als metgezellen tegen wil en dank. Ik heb er zogezegd mee leren omgaan maar tot op heden is het me niet gelukt om ze definitief achter me te laten. Wel beschouw ik dit moeilijke levenspad als een pad van initiatie. De geestelijke rijkdommen die het me tot nu toe hebben opgeleverd zijn net zo onwaarschijnlijk als onbeschrijfelijk.
Hoewel het mijn intentie is om deze rijkdommen te delen met mijn medemens, ervaar ik vaak veel moeilijkheden om dit ten uitvoer te brengen. Dit naar buiten treden kan worden gezien als verschijnen op een arbeidsveld. De vierkante spiraal heeft waarschijnlijk betrekking op dit arbeidsveld. Ik heb het in elk geval als een veld (niet als graancirkel) waargenomen. Het was een veld waar nog wel wat aan te verbeteren viel.
Hoedanook, nu ik alweer enkele maanden lang aan het ploeteren en zwemmen ben om de depressies en de emotionele roerselen enigzins de baas te blijven valt het op dat zodra ik de neiging heb naar buiten te treden mijn ziel mij vrijwel volautomatisch naar binnen duwt. Alsof het volstrekt zinloos is de buitenwereld op welke wijze dan ook tegemoet te treden.


trauma

Een duidelijke opdracht in deze crisis is een onverwerkt trauma aan te gaan dat aan de grondslag lijkt te liggen van de chronische vermoeidheid. Na wijs beraad maak ik naast mijn gebruikelijke zelfwerkzaamheid gebruik van verschillende therapieën.
Het arbeidsveld buiten geeft aanleiding en neiging tot verbetering. De reflex van mijn wezen blijkt die van verbetering binnen in mezelf. Wat zich hier dus weerspiegeld is in feite het gezegde; "verbeter de wereld, begin bij jezelf."
In een ruimer verband plaats ik dit proces in het kader van de bijzondere 2012 ascentieperiode die voor mij in elk geval reeds op onmiskenbare wijze gaande is. Verder wil ik er nog over zeggen dat de godin Oernia via het mediumschap van Roos mij enorm tot steun is in dit vreemde en benauwende proces. Omdat ik op dit moment aardig op schema lig wat de zelftransformatie betreft voel ik me eindelijk weer wat vaker happy en daardoor ook gemotiveerd en geïnspireerd om dit artikel te schrijven.
Als ik de associatieve aanknopingspunten samenvoeg in een poging er een steekhoudende betekenis uit te filteren dan kom ik al dadelijk uit op het idee van een zwart gat of liever de aantrekkingskracht van de materie tot haar uiterste consequentie doorgedacht. Ik neig naar de completering van het materiële plan, tevens het einde van de groei in de materiële mogelijkheden. Ik spreek van een plan omdat de figuur een perfecte ordelijke struktuur laat zien. Het is een struktuur of systeem dat bijna helemaal vol gemaakt is. Er is zogezegd sprake van voltooiing, daardoor tevens van stagnatie of verstarring. Meest letterlijk is er sprake van "inperking". Beperkingen in materieel opzicht.

De verdichting laat zich op vele niveau's van werkelijkheid vertalen. Kosmologisch beschouwd spreekt het zwarte gat voor zich. Op cultureel niveau is er het materialistische systeem dat zich op wereldschaal geconfronteerd ziet met de eindigheid van het uitbuiten en plunderen van de natuur. De maatsschappij loopt hoe langer hoe meer vast in haar eigen regelgeving en procedures. Op algemeen menselijk niveau is er onder grote getale van de bevolking sprake van ongezonde levenswijze, sociale vervreemding, stress, verharding en noem maar op als gevolg van allerlei soorten beperking. Op psychisch niveau is het zwarte gat zoveel als een trauma. Wat men dan ook probeert, de machteloosheid steekt telkens weer de kop op.
Voorts het onverkwikkelijke idee van de satan of anti-christ die de personificatie voorstelt van geestelijke ontkenning. In universeel opzicht hoeft deze anti-pool echter niet als vijand te worden beschouwd daar het een noodzakelijk scheppingscreatief beginsel voorstelt. Het blijft uiteraard wel gevaarlijk en naar de graad van ontwikkeld bewustzijn zelfs extreem gevaarlijk om het universeel geestelijk principe te veronachtzamen.
De aanvankelijk summiere toespeling van een te duchten gevaar neemt in deze context een duidelijke vorm aan. Als we er bij stil staan hoeveel mensen vandaag de dag een gezonde geestelijke ontwikkeling verzaken onder invloed van onze jachtige consumptiemaatschappij dan is er genoeg reden tot ongerustheid. De "onachtzaamheid" is zoals ik verder zal onderbouwen een valide sleutelbegrip met betrekking tot de uitleg van deze formatie.


diagram

Tot nu toe heb ik in deze benadering me hoofdzakelijk met associatie beziggehouden. Ik zal thans even een beknopte doch zo exact mogelijke beschrijving van de figuur geven. Aan de hand daarvan zullen dan bepaalde, tot hiertoe onbesproken beeldelementen aan bod komen.

We zien een schijf met een compact samengestelde figuur die een vierkante opening in het midden bewaard. Van het midden uit zijn er vlakken van verschillende afmetingen zodanig gecomponeerd dat die zich in relatieve zin spiraalsgewijs tot een groot vierkant uitbreiden. Rondom dit vierkant, of beter gezegd deze vierkante spiraal, bevindt zich een veelvoud aan vlakken die aan de vlakken van het vierkante spiraal zijn gerelateerd en die zich kenmerken door haaks gebogen uiteinden. Als laatste beeldelement is er nog een viertal op bloemblaadjes gelijkende stukjes die voor zover het de rondingen betreft de gebogen buitenlijnen van de haaks gebogen vlakken weerspiegeld.

De opening in het midden verteld ons dat de inperking niet helemaal voltooid is. Er is als het ware nog één ontbrekend vlak dat om invulling vraagt. Maar wie zegt dat dit werkelijk ingevuld zou moeten worden? En als dit werkelijk de bedoeling zou zijn, hoe zou het zich laten opvullen? De leegte is omsloten door nauw op elkaar aansluitende vlakken. Deze vlakken die de vierkante spiraal vormen zijn 8 in aantal. Op het moment dat ik me dit realiseer brengt het mij de verbeelding van het begrip "onachtzaamheid" in herinnering. Aangezien het idee "onachtzaamheid" mij meer dan vaak heeft beziggehouden als een essentiële faktor in kwesties van verschrikkelijke narigheid heb ik er destijds een schilderij van gemaakt op basis van de visionquest-techniek.

     
onachtzaamheid                                                                    diagram: "onachtzaamheid"
Het visioen liet me ervaren hoe ik nietsvermoedend op een trottoir liep en me geconfronteerd zag met een gevaarlijke put die daar zomaar zonder omheining of iets dergelijks lag. Een schok ging door me heen, vooral toen ik me realiseerde hoe de tegels om het diepe gat heen zouden bezwijken zodra men erop zou treden.

Een prachtige woordspeling blijkt o.a. het geval. De omringende tegels, tesamen acht in getal, blijken ondingen. Onacht tesamen oftewel onachtzaam. Ook in dit beeld is er de suggestie van aardse beperking door het aangrenzend perk. Pas later na het ontstaan van dit schilderij ontdekte ik in het bijzondere boek van Sogyal Rinpoche; "Het Tibetaanse boek van leven en sterven" een gedicht dat de betekenis van het visioen nauwkeurig uitlegt.

        "Autobiografie in vijf hoofdstukken."

        Ik loop door een straat.
        Er is een diep gat in het trotoir.
        Ik val erin.
        Ik ben verloren...ik ben radeloos.
        Het is mijn schuld niet.
        Het duurt eeuwig om de uitweg te vinden.

        Ik loop door de straat.
        Er is een diep gat in het trottoir.
        Ik doe alsof ik het niet zie.
        Ik val er weer in.
        Ik kan niet geloven dat ik op dezelfde plek ben.
        Maar het is mijn schuld niet.
        Het duurt nog lang voordat ik eruit ben.

        Ik loop door dezelfde straat.
        Er is een diep gat in het trottoir.
        Ik zie dat het er is.
        Ik val er weer in...het is een gewoonte.
        Mijn ogen zijn open.
        Ik weet waar ik ben.
        Het is mijn schuld.
        Ik kom er direct uit.

        Ik loop door dezelfde straat.
        Er is een diep gat in het trottoir.
        Ik loop erom heen.

        Ik loop door een andere straat.

        --------------
        Portia Nelson.

Zowel het schilderij als dit gedicht gaan uiteraard over een symbolisch diep gat. Indien men erin terecht komt is er sprake van een traumatische gebeurtenis. Aangezien de graanformatie duidelijke overeenkomsten laat zien maar er meer informatie aan lijkt toe te voegen zal het raadzaam zijn de overige beeldelementen aan een onderzoek te onderwerpen.


diagram: "overbrugging"

Naast de opening en de achtvlakken zijn er nog eens acht vlakken om de vierkante spiraal opgesteld. De uiteindes van deze vlakken vertonen een soort ombuiging waardoor ze in nauw verband lijken te staan met de acht vlakken van de spiraal. Je zou kunnen spreken van een brug van het ene vlak tot het tegenoverliggende vlak. Behalve aan bruggen moet ik ook denken aan (hand)grepen. Alzo kom ik op ideeën als "het overbruggen of begrijpen van tegengestelden".


diagram: "buiging"
De zogenaamde bloemblaadjes herhalen het gebogen aspekt van de bruggen of de grepen. Ze wijzen daarmee expliciet op de eigenschap "buiging" of "flexibiliteit". Als ik op de metafysische toer mag doorgaan zou ik uit de gezamenlijke beeldelementen de volgende gedachtengang kunnen distilleren: "Overbrugging of begrip van tegengestelden wordt mogelijk gemaakt door flexibiliteit of nederigheid."
Zelfs een zekere "terughoudendheid" spreekt uit de opstelling van deze bogen.

Alles bij elkaar genomen concludeer ik dat deze formatie de genezing voorstaat van traumatische conflicten die door onachtzaamheid worden of werden veroorzaakt.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

terug naar graancirkelonderzoek
overzicht-pagina