In hoofdzaak waren er vlakken van rechtopstaande bruine stoppels en groene vlakken die door vers opkomend gras werden gevormd. Deze groene vlakken lieten restanten van geplette halmen zien.

Na eerst een aantal foto’s te hebben genomen besloot ik een poging te doen om een overzichttekening te maken. Ik was nu zo’n 15 minuten in de formatie maar begon trillerig te worden in heel mijn lijf. Dit was voor mij opvallend omdat hier in de Engelse formaties ik dit nergens zo sterk heb gevoeld. Alleen de formaties van Bosschenhoofd in Nederland hadden een vergelijkbare fysieke uitwerking op me. Dit kon voor mij moeilijk iets anders zijn dan een formatie uit de koker van het bovennatuurlijke.

Terwijl ik de tekening maakte zag ik hoe verderop een bewaker van het vliegveld pogingen deed om over de omheining te komen. Het lukte hem niet direct maar ik begreep dat ik moest voortmaken als ik een aanvaardbaar diagram wilde construeren. Door middel van grote stappen nam ik wat maten op. Nog meer bewakers hadden overleg aan de omheining. Ik bleef stoïcijns onderzoeken alsof ik ze niet in de gaten had. De tekening kwam af. Ik klom de boom in voor nog meer foto’s en videomateriaal en toen ik er weer uit kwam waren de bewakers afgedropen. Tja, wie prikkeldraad spant voor een ander komt er zelf niet doorheen...

Tekening gemaakt onder invloed van graancirkelstraling en de dreiging van bemoeizuchtige bewakers.

Al met al kwam het moment dat ik, tureluurs geworden, niet langer in de formatie kon blijven en deze inspectie wel voor gezien hield. Terug op het vliegveld besloot ik navraag te doen of misschien iemand luchtfoto’s gemaakt kon hebben van de formatie toen die nog intact was. Bij de inlichtingenbalie werd ik doorverwezen naar Gary Ellson van Bournemouth Helicopters. Bij deze persoon zou ik de meeste kans van slagen hebben ware het niet dat het zo goed als 5 uur was geworden.

Niet getreurd, gewoon de volgende dag aangeklopt en jawel, ik tref de persoon ten kantore. “Oh ja, die graancirkel van hiernaast om die boom, ja, dat leek me duidelijk een neppert zo direct naast het vliegveld. Alsof iemand hem opzettelijk daar had neergelegd zodat die zeker zou worden opgemerkt.” Zijn redenatie was niet onlogisch maar toch ook weer niet sluitend. Ik blufte maar wat aan over speciaal uit Nederland om dit te onderzoeken en blablabla dus gaandeweg begon de goede man die gewoonlijk wel graancirkels in die regio fotografeert te balen dat hij me niets kon laten zien. Juist op het moment dat ik onverrichter zake aftaaide riep hij me terug met de mededeling; “Wacht effe, misschien kan ik toch nog wat voor je betekenen…”

Helicopter met gemotiveerde graancirkelonderzoeker uit Nederland.

Na een hele middag vol regen en donder wachten op betere weersomstandigheden klaarde gelukkig nog net op tijd de lucht weer op om de helicopter in te stappen voor een gratis tochtje boven het object van onderzoek! Hoera, dus toch nog luchtfoto’s! Bij deze nog maar eens mijn dank aan de piloten Gary Ellson en Ollie Pennington voor dit waardevolle gebaar.

De formatie vanuit 3 verschillende invalshoeken gefotografeerd.
(pictures: Gary Ellson)

Tot mijn spijt hebben mijn pogingen deze unieke formatie uit de geruchtensfeer te halen althans voor wat betreft de toonaangevende cropcircleconnector niet mogen baten. Ik kan het daarom niet nalaten even twee kritische noten te kraken in de richting van wat ik de graancirkelgemeenschap noem.

Noot 1. Het heeft mij als relatieve nieuwkomer verwonderd hoe er op sommige formaties makkelijk zo’n 4 of 5 of meer luchtfotografen afstevenen zodat één enkele graancirkel bij wijze van spreken zwemt in de luchtopnames terwijl andere formaties, meestal net buiten het epicentrum van waar het allemaal gebeurt het vaak moeten stellen zonder. Hoe jammer! Sinds bekend is dat veel gewasformaties in directe betrekking kunnen staan tot de menselijke geest lijkt het mij extra vanzelfsprekend om het graancirkelfenomeen gedienstig te zijn. Mijn grote vraag aan al de betrokken luchtfotografen is dan ook of jullie de taken misschien zo kunnen verdelen dat ook de formaties die wat verder weg liggen niet worden overgeslagen? Begrijp me goed, ik waardeer jullie inzet zowiezo hogelijk. Het doet alleen nogal “auw” te constateren dat er van bijzonder interessante formaties geen luchtfoto’s bestaan.

Noot 2. Voor het veldwerk geldt natuurlijk hetzelfde. Nu ik slechts de enige persoon bleek die deze formatie uiteindelijk heeft onderzocht is het voor de redactie van cropcircleconnector blijkbaar mogelijk geworden om dit historisch unicum te interpreteren als stormschade(!!!) en daarom slechts in de marge van gerucht onder te brengen. Oei, en dat voor zo’n belangrijke site. Wel degelijk met respect, maar ik vind dit totaal onbegrijpelijk! Dus croppies, wichelaars, onderzoekers, etc., bezoek ook eens de formaties in andere provincies en vergeet je bevindingen niet te rapporteren. Wie weet wat de cirkelmakers voor jullie in petto hebben…!

Op de oorspronkelijke geometrie herleid.
Diagram: Randell

Terug op Nederlandse bodem heb ik de gelegenheid genomen om de formatie te reconstrueren. Aanvankelijk met behulp van de luchtfoto’s. Vervolgens het resultaat daarvan op de oorspronkelijke geometrie getracht te herleiden. Het was me bepaald geen eenvoudige klus maar ik ben trots op het resultaat. Het patroon is in ieder geval gebaseerd op de levensbloem (waarin de Kabbala-boom…) maar naarmate de tekening vorderde zag ik me genoodzaakt mijn toevlucht te nemen tot moeilijk te bevatten vervolgstappen.

Patroon gebaseerd op de levensbloem.
Diagram: Randell

Nu het eindresultaat hoe langer hoe meer op me begint in te werken zie ik er vooral het verhaal van de boom in. De geleidelijke maar gestage groei die door flexibiliteit is mogelijk gemaakt en die tenslotte heeft geleid tot wat de boom thans is. Een machtige reus, een waar middelpunt van aanzien. Of hoe de natuur als voorbeeld kan dienen voor onze eigen ontwikkeling.

terug naar graancirkelonderzoek

overzicht-pagina