|
BEELDTAAL GEWASFORMATIES
WADEN HILL, JUNI 2003
© foto: Busty Taylor
Deze graancirkelformatie heeft mij in het bijzonder nieuwsgierig gemaakt na de Hackpen Hill graancirkel te hebben
ontleed omdat een aantal overeenkomsten op vallen. Een soort Jin Jang teken dat het echter niet helemaal is en waarvan
we er drie hebben gezien in de Hackpen 2003. Verder merken we de stralen vanuit een middelpunt op die uitmonden
in cirkels van ongelijke afmetingen. Een graancirkel zou geen graancirkel zijn als ook hier weer niet iets
afwijkends te vinden was in deze overeenkomsten, maar ik richt me thans op de analyse van enkel de onderhavige
formatie als zou er geen voorkennis omtrent die van Hackpenn zijn die zowiezo ongeveer pas een maand later
zich zou aandienen.
Alvorens de analyse te beginnen stuit ik op een opvallende overeenkomst met de bovenste lijn van hexagram 2, het
ontvangende, van de I Tjing. Het spreekt van draken die vechten op het veld. Zij bloeden blauw-zwart en geel. De
woorden van van Wen Jen verklaren daar o.a.: als het Yin zich gelijkstelt aan het Yang komt er onvermijdelijk
strijd. Op grond van een weerzin om zonder Yang te zijn wordt hier de draak genoemd. Omdat het individuele niet
kan scheiden van zijn soort, wordt hier het bloed genoemd. Blauw-zwart en geel is de vermenging van hemel en
aarde. De kleur van de hemel is blauw-zwart, die van de aarde is geel.
Even verder wordt in de voortreffelijke vertolking van Han Boering bij deze lijn gewezen op het Yin dat op de
hoogste positie hoort te wijken voor het opkomende Yang maar dit weigert te doen. Zo is strijd tussen Yin en Yang
het onvermijdelijke gevolg waardoor beide krachten schade leiden.
En dan nu op z’n Randelliaans. Overzichtelijk beschouwd zien we een grote cirkel in twee afdelingen onderverdeeld.
De afdeling die we aan de hand van de foto “boven” noemen en zich kenmerkt doordat het met uitzondering van een lus
geheel uit platgeslagen gewas bestaat. De afdeling “onder” kemerkt zich door 15 rechte lijnen die van een centrum
van bovenaf uitstralen naar beneden en die eindigen in cirkels van verschillende grootte aan de onderste helft van
de omtrek van de totale cirkel. Indien we voortborduren op de onderste afdeling valt het verder op dat de 15 cirkels
in een geordende en symetrische rangschikking zijn opgesteld. Vanaf de grootste die het laagst is geplaatst volgen
zowel naar links als naar rechts in respectieve opeenvolging steeds kleinere cirkels.
Het is alsof de zwaartekracht hier van invloed is op de grootte en de rangschikking van de cirkels. Hoe groter hoe
dieper of hoe dieper hoe groter dus. Verder gaat er een perspectiefwerking uit van zowel de opstelling van de cirkels
als van de lijnen die samenvallen in het centrum dat zich voordoet aan de grens tussen boven en onder. Aan deze
perspectiefwerking als geldige informatiebron wil ik vasthouden omdat het namelijk op twee verschillende manieren is
bereikt. Het alsof je eerst iets meent te zien en dat dat vervolgens wordt bevestigd.
Met de invoering van het perspectief als het te volgen spoor komen we al dadelijk uit op de mogelijke voorstelling
van een landschap waarin hemel en aarde duidelijk van elkaar zijn onderscheiden door middel van de afdelingen die we
reeds boven en onder hebben genoemd. De grens tussen boven en onder, hemel en aarde toont zich hier als een berg. Van
de top van de berg die boven het exacte midden van de totale cirkel gelegen is gaan de lijnen uit naar de lager gelegen
gebieden. Direct boven de top van de berg is het meest opvallende element een bijzondere lus. Het is herkenbaar als
een helft van het beroemde oosterse Jin Jang symbool.
Zou de lus gecomplementeerd zijn door het overeenkomstige tegendeel dan was het teken perfect en in evenwicht. Nu is er
blijkbaar iets anders aan de hand. Als we letten op de dynamiek die uit de lus spreekt kunnen we zien dat die uitgaat
van het centrum aan de top van de berg. Anders gezegd; er is sprake van een beweging die uitgaat van de top. Als aktief
element lijkt het erop dat deze lus dus als Jang element mag worden beschouwd. Het centrum van de lus is echter de
beweger of de verantwoordelijke kracht die de zichtbare beweging mogelijk maakt. Zo gesteld zal de lus niet het Jang
maar het donkere Jin vertegenwoordigen met als kern het mannelijke Jang.
De hemel wordt traditioneel opgevat als het mannelijke principe terwijl de aarde daarbij als het aanvullende vrouwelijke
principe geldt. De aardse of vrouwelijke oerkracht vertoont zich hier als het ware hoog aan de hemel terwijl het haar
aan een wederhelft ontbreekt.
Als er al enige sprake kan zijn van aanvulling dan betreft het de moeilijk zichtbare cirkel die zich onder het Jin heeft
gevestigd. Deze cirkel is echter geen lus en beschikt al helemaal niet over een Jinne kern zoals het hoort in geval van
completering. Wat stelt de moeilijk zichbare cirkel dan eigenlijk voor? Een mannelijke of hemelse vertegenwoordiger van
de hemel misschien? De hemelse oerkracht in een zekere betrekking tot de aardse oerkracht? Het heeft er wel iets van weg
dat deze het Jin aanvult door ondersteuning maar zoals we hebben geconstateerd niet op de gebruikelijke manier…
Laten we nog eens teruggaan naar het centrum aan de top. We hebben nu gezien dat de vrouwelijke oerkracht een positie aan
de top van de aarde heeft bereikt en zich van daaruit beweegt. Tevens zien we dat er van deze top lijnen uitgaan naar
lagere posities. De associaties met machtsverhoudingen dringen zich meer en meer aan me op wanneer ik de lagere posities
nog exacter wil beschrijven als ondergeschikte posities. Zij zijn door verdeling of indeling van het aardse gebied
namelijk gerangschikt. Het idee van verdeel en heers lijkt van toepassing te kunnen zijn. Als het analytisch zuiver is om
in termen van heerschappij over de aarde te spreken dan is het nauwelijks een probleem om de Verenigde Staten van Amerika
in het verhaal te betrekken. Vrouwelijke oerkracht aan de top van de aardse macht
kan vervolgens doen denken aan niemand minder dan Condoleezza Rice. Zij is een ongehuwde om zo te zeggen, een onaangevulde
vrouw.
Wikipedia vermeldt over deze vrouw o.a. Van 2001 tot 2004, tijdens de eerste termijn van president George W. Bush, was
Condoleezza Rice Nationaal Veiligheidsadviseur van de Verenigde Staten. Zij was de eerste vrouw op deze functie, waarin
zij zich liet gelden als centrale raadgever van de president in zowel defensie als buitenlands beleid. Zij zou aan de
wieg hebben gestaan van het concept van de preventieve oorlog, een onderliggende gedachte bij de Golfoorlog van 2003.
(de graancirkel is ontstaan in 2003)
Wat betreft de indeling middels 15 lijnen en hun overeenkomstige posities wil er misschien iets gezegd zijn over
de 15 lidstaten van de Europese Unie. Het zijn België, Denemarken, Duitsland, Finland, Frankrijk, Griekenland, Ierland,
Italië, Luxemburg, Nederland, Oostenrijk, Portugal, Spanje, het Verenigd Koninkrijk en Zweden. Daar in het jaar volgend
op het verschijnen van deze graancirkel er een uitbreiding van het aantal lidstaten heeft plaats gevonden zou het misschien
op deze verandering kunnen duiden?
Denkend volgens het uitgezette traject moet ik helaas constateren dat mijn zicht op het politieke wereldtoneel te
ontoereikend is.
Verdere associaties die ik maak met getal 15 ontleen ik aan de Tarot en is die van de duivel. Ook het getal 8 (rechtvaardigheid)
vind ik vermeldenswaardig omdat dit prima het getal kan vertegenwoordigen van de onderste cirkel.
Over deze grootste cirkel van de zogenaamde ondergeschikten valt verder op te merken dat het zich lijnrecht tegenover de
toppositie bevind. Dit kan geďnterpreteerd worden als een bedreiging voor die top. Toch zeker als we de omvang van deze cirkel
in beschouwing nemen. Een nieuwe wereldgrootmacht in wording?
Voor verder onderzoek lijkt het mij goed om de maten van de verschillende cirkels te kennen.
terug
naar graancirkelonderzoek
overzicht-pagina
|