Had ik deel I over deze formatie geschreven vóór ik naar het Engelse Wiltshire vertrok, deze deel II is de vrucht van mijn verwijlen in de velden ter plekke.

    Die dag had ik mijn zinnen gezet op een formatie met een "tiling" patroon. Ik had de kaart bestudeerd om er zo heen te wandelen ware het niet dat de toegangswegen tevens afgesloten privewegen bleken van een boerenbedrijf. Ik dacht ik ga wel een eindje om en dan kom ik er ook wel. Helaas bleek keer op keer dat er geen toegang was in de richting waar ik dacht dat de formatie moest liggen. Uiteindelijk werd mijn omtrekkende beweging zo ruim dat ik geheel gedesillusioneerd moest vaststellen de weg helemaal kwijt te zijn. Mijlen en mijlen liep ik die dag. Ik genoot ervan ook al kreeg ik blaren op mijn voeten. De formatie die ik zocht kon ik niet vinden maar alsof een onzichtbare hand mij weer eens had geleid kwam ik uit bij de Yin-Yang formatie die inmiddels haast nauwelijks meer van een afstand te zien was.

    Behalve dat ik nu weet hoe koolzaad eruit ziet als het bijna oogstrijp is deed ik er nog een ontdekking die een fraaie bevestiging lijkt van hetgeen ik met betrekking tot de breuklijn had geschreven.

    Het geval wil dat de formatie geënt is op een traktorspoor. Het spoor loopt zoals duidelijk te zien is door de drie centra. Aangezien traktorsporen wel vaker een rol van betekenis blijken te spelen heb ik eens goed gekeken waar deze lijn heen ging. Naar één kant verdween die in een onbeduidend niets. Naar de andere kant bleek dat wanneer je het spoor denkbeeldig doortrok over de aangrenzende gebieden je op een gegeven moment uitkomt bij Stone Avenue. Dat is de vermaarde straat van oude meghalitische stenen die grenst aan Avebury. Een bijzonder fascinerende straat waar de opgerichte dolmen (als ik ze zo mag noemen) ieder hun eigen verhaal lijken te willen vertellen.
    De denkbeeldige lijn komt niet alleen zo goed als haaks op de avenue uit, ze wijst ook rechtstreeks op één bepaalde steen in het bijzonder...

De yinyang formatie uitgelijnd op stone avenue.

    Hoewel het niet heel duidelijk te zien is gaat er een groenachtig spoor de verte in. Dit is het dichtgegroeide traktorspoor in welks verlengde de megalitische steen van Stone Avenue te vinden is.

Stone avenue (de grijze strook) wat dichterbij gehaald.

    De lijn gevolgd vanaf Stone Avenue in de richting van de formatie geeft het volgende.

    De formatie is vanaf hier nauwelijks nog als zodanig te herkennen, maar het spoor in combinatie met de bosjes bewijzen de exactheid van de locatie. Wat we te zien krijgen als we steen aan een nadere inspectie onderwerpen is warempel een fraaie breuklijn in de vorm van een maansikkel...

   
De steen met breuklijn.

    Voor de volledigheid wijs ik erop dat ook de koolzaadformatie als merkwaardige bijzonderheid een breuklijn in de vorm van een maansikkel liet zien. Deze vonst in de steen ervaarde ik als een bevestiging van wat ik eerder had gepubliceerd in het eerste deel over deze formatie, met name de gedachte aan de breuklijn die verband houdt met de aardbeving in China.

De breuklijn van de formatie stemt precies overeen met de breuklijn in de steen.

    Een andere invalshoek met betrekking tot de breuklijn en in feite de hele formatie gaf mijn kosmische vriend en broeder Chris die nog directer verbonden lijkt met het graancirkelfenomeen dan ik.
    Hij verklaarde dat de twee YinYang figuren dimensies voorstellen. De scheidslijn tussen deze twee sferen zou erop duiden dat het inmiddels niet langer mogelijk is om in beide sferen te blijven. Er moet een keuze gemaakt zijn op zielsniveau die bepaald tot welke sfeer of dimensie iemand behoort. Het is zogezegd een uitleg met betrekking tot de dimensieshift.
    Voor de duidelijkheid kan het zo begrepen worden dat de ene dimensie samenhangt met materiële of egoïstische gerichtheid. Dit geeft een draairichting tegenovergesteld aan de andere dimensie die verband houdt met geestelijke of spirituele groei. Wie namelijk het hart openstelt voor bewustzijnsverruiming door zelfbeschouwing en oprecht streven naar waarheid zal zich al snel een heel andere belevingswereld eigen maken dan de beperkte ziel die nauwelijks iets anders nastreeft dan zelfzuchtig genot dat in de praktijk veelal ten koste gaat van anderen. Het is dit verschil in belevingswerelden die in deze spannende tijd hoe langer hoe meer in extreem contrast met elkaar komt te staan. Het verschil in intentie of gerichtheid is in combinatie met onze scheppende aktiviteit bepalend voor de dimensie waardoor we ons als het ware magnetisch aangetrokken voelen. De scheiding zou blijkens dit teken nu zo ver zijn dat het niet langer mogelijk is te twijfelen. Voorts is het niet handig dit soort bespiegelingen al te zeer in het rationele te trekken. Interessanter is te voelen wat dit soort informatie bij je doet.
    Uiteraard dealen we hier op het fysieke plan nog altijd met beide dimensies, maar de innerlijke houding is de bepalende faktor voor waar we uiteindelijk naar toe gaan. Of scherper gesteld, voor waar we in wezen al staan.

De breuklijn van de formatie na vele weken nog steeds zichtbaar.