Diagram van de Avebury formatie.

Inderdaad, het diagram laat ons twee gaatjes zien. Dit is mogelijk merkwaardiger dan je zo op het eerste gezicht zou denken. Aangezien hier twee elkaar overlappende tekens worden voorgesteld dan zou de lichtende kiem of kern van het onderste teken precies moeten samenvallen met het gaatje van het bovenliggende symbool. Dit betekent dat het gaatje dan met licht opgevuld zou moeten zijn, dus eigenlijk geen gaatje meer. (diagram 2) Daar staat dan helaas wel tegenover dat ook de jange staart van het onderliggende teken door het bovenliggende jin zichtbaar zou moeten zijn. (diagram 3)

    
Diagram 2 en 3

Diagram 3 stemt me gelukkig in die zin dat er een fascinerende interaktie tussen de twee tekens uit spreekt. Het is alsof de twee zich verenigen in een omhelzing waarbij de lichtende jang van het bovenste teken zich verwaardigd af te dalen naar het onderste teken terwijl van het onderste teken de duistere jin zich omhoog werkt.

De suggestie die van het derde diagram uitgaat maakt dat we uiteindelijk ook de scheiding tussen de twee afzonderlijke tekens kunnen opheffen. Het resultaat is dan alsvolgt:

Diagram 4

Een aansprekend resultaat dat harmonisch op me overkomt. Het is bijna alsof een nieuw Jinjangteken zich vormt. Alsof het samengaan van de twee een werkelijke éénwording inhoudt.
De stappen van opeenvolging (!) bij elkaar genomen doen mij vooral denken aan interaktieve belevenissen tussen man en vrouw.

Alvorens te hard van stapel te lopen dient wellicht opgemerkt te worden dat de graancirkelmakers ons niet op deze vervolgfiguur hebben getrakteerd. Althans niet rechtstreeks. Wat mij betreft mag een goede reden hiervoor zijn dat dit diagram 4 geen significante jinjangtekens laat zien waardoor de basisgedachte eenvoudig aan de toeschouwer zou kunnen ontglippen. Andere goede redenen dienen zich aan wanneer ik het wegpoetsen van de scheidslijn in twijfel trek. Indien het legitiem was te doen dan is een tegengestelde handeling al evengoed gewettigd. In plaats van de grenslijn te verwijderen kunnen we er natuurlijk ook één toevoegen. Het visica piscis symbool dat bezieling vertegenwoordigd zal daarmee te voorschijn komen. Hoewel het een potentieel idee voorstelt dat beslist in de struktuur verscholen zit moet ik erkennen dat ook dit geen expliciet gegeven is. (= wel bezield maar behoeft geen speciale aandacht?)

Diagram 5

Wijsheid kan zijn om de dingen te respecteren zoals ze nu eenmaal zijn.
Om op eerdere bevindingen door te gaan; de nauwe afscheiding tussen de twee figuren kan mogelijk verklaren waarom de jang energie van het onderste symbool niet de jin kracht van het bovenste doordringt. Het is niet zozeer dat de suggestie van de ene figuur die de andere opvolgt niet juist zou zijn, (is immers door de synchroniciteit voldoende duidelijk geworden) maar eerder dat de symbolen als sferen oftewel bollen kunnen worden geïnterpreteerd. Zodra we dit doen plaatsen we het probleem hopelijk in een juister perspectief. De kernen, gevuld of leeg, kunnen dan eventueel worden begrepen als centra binnenin de sferen en daarom omgeven door hun complementaire energie.

Diagram 6

De twee gaatjes worden zo als het ware twee luchtbellen in ietwat onhandig uitgedrukt; "de vloeistof van jange energie". Of wat te denken van leegte in een fysiek universum? Mijn voorkeur gaat echter uit naar een zienswijze die de kernen bepaald als aan de oppervlakte van de sfeer aanwezig.

Al het voorafgaande in ogenschouw genomen en mijn ijverige fabricatie van diagrammen ten spijt moet ik zeggen weinig te zijn opgeschoten in het doorgronden van deze formatie. Het is me inmiddels duidelijk dat de scheidslijn een absoluut gegeven is die het onderscheid tussen onder en boven benadrukt. In feite zou zonder deze lijn van rechtopstaand gewas de figuur even gemakkelijk als twee onafhankelijke jinjang symbolen kunnen worden geïnterpreteerd. Dit maakt het onderscheid haast akelig intrigerend.

    
Diagram 8 en 9

Het beste wat ik er op kan verzinnen is dat de onderste jinjang als aan het verleden toebehorend moet worden gezien. Dat vervolgens de bovenste jinjang in het perspectief van de toekomst mag worden geplaatst. De scheidslijn zelf zie ik verbonden met de omgeving en mag wat mij betreft daarom op het hier en nu betrekking hebben.

Een ander belangwekkend aspekt is de tegengestelde "draairichting" van de beide symbolen. Het doet mij onwillekeurig denken aan een omwenteling van de aardas. Ik ga er niet verder op in maar een aanverwant thema geeft sterke aanknopingspunten. Ik heb het thans over de recente aardbeving in China. Veel mensen zullen bij het zien van het I Tjing symbool al snel en terecht denken aan China. Neem daarbij de bijzondere scheidslijn tussen oud en nieuw en bestudeer vervolgens dit krante-artikel van het NRC Handelsblad:

Aardbeving toont breuklijn oud en nieuw China

Gepubliceerd: 17 mei 2008 14:00 | Gewijzigd: 19 mei 2008 15:13
Door onze correspondent Oscar Garschagen
Onder de slachtoffers van de aardbeving in China zijn heel veel schoolkinderen. „Mijn kind is niet gestorven door een aardbeving, maar door corruptie.”
(knip)
Nieuwe appartementenblokken, industrieparken, maar ook de zesbaansbruggen, de fly-overs, de ringwegen en de viaducten die na 1992 zijn gebouwd hebben nauwelijks schade opgelopen. Vanaf dat jaar kwam de ontwikkeling en industrialisering van Sichuan (100 miljoen inwoners) pas goed op gang en wordt de nieuwste bouwtechniek toegepast. Rijk, modern Chengdu, vestigingsplaats van grote internationale ondernemingen, is praktisch ongeschonden, maar het oude Hanwang zal waarschijnlijk helemaal gesloopt en opnieuw opgebouwd moeten worden. Oud en nieuw China vormen in het rampgebied een zichtbare, ook symbolische breuklijn.

Een andere kop van dezelfde krant: