zelf reflecterend ©
gastenboek
|
overlevingsdrang, leven en transformatie
Leven is het sleutelbegrip dat op deze pagina centraal staat. Uit het leven kan een
overlevingsdrang zich ontwikkelen als dit leven zich bedreigd voelt. Overlevingsdrang
wordt vervolgens overlevingsstrategie. De overlevingsstrategie wordt op haar beurt
daadwerkelijk overleven. Is het overleven tot een patroon geworden dan zal vroeg
of laat eindelijk het leven weer aan de beurt komen. Zo geïllustreerd kan dus opgemerkt
worden dat tussen leven en overleven nog een wereld van verschil zit. Deze beschrijving
verklaart in feite een dominerend aspekt van mijn levensloop en het wordt treffend
verbeeld in het onderstaande schilderij dat ik heb gemaakt. Ik noem dit beeld "essentie"
te meer omdat we zullen zien dat er onvoorstelbaar veel ideeën in samenvallen die allen
op zeer diepzinnige wijze tot het universele leven in betrekking staan.
"essentie"
Om dit overlevingssymbool te doorgronden begin ik eerst dicht bij huis. Ik heb het ontwikkeld
in mijn middelbare schooltijd en kort daarna. In die periode kende ik veel depressies en ervoer ik het leven
vaak als benauwend. Gedroeg ik me niet opstandig dan verzaakte ik toch minstens zo veel
mogelijk de lessen en hield me behalve met slapen ook bezig met tekenen. Als een soort automatisme
kwam daar telkens dit beeld naar voren, hoewel in verschillende varianten zoals hieronder weergegeven.
"bewustzijnsbollen"
De schetsen laten mijn persoonlijke verbondenheid met de wereldziel zien. Dat niet alleen; ze
geven eveneens aan hoe ik toen al puzzelde met een grote transformatiegedachte. Het vertrekt
in zekere zin vanuit een overheersend gevoel dat de maatsschappij, de mensheid, de wereld, zodanig
is ontspoord en van haar oorsprong vervreemd, dat het het leven en al het goede der aarde in fors
tempo om zeep helpt. Mijn aversie tegen het opdringerige en manipulerende systeem uitte zich dus in
depressiviteit, in rebellie en een overlevingsdrang die ik koppelde aan de overleving van de menselijke
soort, de natuur en de wereld. De tekeningen verbeelden in de meeste gevallen gedachtes aan een proces
van katalyseren. Het was alsof een speciale rol voor mij was weggelegd; die van katalysator.
Alvorens
op dit idee van katalysator door te gaan wil ik eerst het totale rijtje van uitleggingen aan dit beeld
voorleggen:
Het beeld als katalysator uitgelegd.
Het beeld als oud Chinees teken uitgelegd.
Het beeld als sexuele eenheid uitgelegd.
Het beeld als ankh of levensboom uitgelegd.
Het beeld als perceptie op tijd uitgelegd.
Het beeld als 2012-verschijnsel uitgelegd.
Het beeld als eerste beweging in het al uitgelegd.
"De gele draak, het symbool van
moeder aarde, hier met katalysator op de kop geplaatst." Deze tekening heb ik ongeveer op mijn 11de
levensjaar gemaakt.
(zie ook mijn drakenpagina)
Het beeld als katalysator uitgelegd.
Een deel van het moeder-aarde-bewustzijn werpt zich op naar omhoog. Het scheidt zich nog net
niet helemaal af van de aarde maar blijft er als door een dunne draad mee verbonden. Door zich
zo hoog mogelijk op te werpen tracht het de aandacht op zich te vestigen. De omhoogschietende bol
kan gezien worden als mijn persoonlijke ziel. Vervolgens geeft de hemelbestormer voeding aan de
aarde, zo lijkt het. Een kronkelende lijn gaat namelijk van de bol uit terug naar de aarde.
Het verdwijnt er zelfs in. Het schudt iets van zich af. Het bevrijdt zich. In het gevolg van de
zich omhoog wendende bol rekt de aarde zich op. Alsof de aardkorst wat is opgetild. Misschien is
zelfs de aarde wel enigszins opgetild... Wie zal het zeggen? Vooral dit effekt van oprekking of
optilling is waar het in het proces om te doen is. Het gaat om gevolg, om volging.
"katalysator"
Het beeld als Oud Chinees teken uitgelegd.
Zoals het occultisme in China erop wijst te beschikken over hemelse calligrafische tekens die voor
bepaalde magische aanroepingen worden gebruikt, zo ontkomt de magiër in mij er niet aan
klaarblijkelijk te beschikken over het vermogen een bijzondere synthese uit enige van deze tekens
te distilleren, en wel zo'n 10 jaar voordat ik de Chinese tekens in een boek over oosterse magie
tegen kwam... Oordeelt u zelf of mijn katalysator als synthese van de tekens 3, 4 en 8 mag worden
uitgelegd. Mijn teken komt er ongeveer op neer dat het de draak zowel beveelt zich omhoog
te richten en tegelijk af te dalen... Hoe zich dit laat uitleggen vind u op
mijn drakenpagina.
Uit; "Oosterse Magie" door
Sajid Idries Sjaah
Het beeld als sexuele eenheid uitgelegd.
Gelet op o.a. het inzicht dat sexuele expressie als een gedeeltelijk kundalini-ontwaken mag worden
beschouwd is het allerminst vreemd om, laten we zeggen, een Freudiaanse benadering op het beeld los
toe te passen. Het gedeeltelijke kundalini-ontwaken wordt weergegeven door de kronkelende "slange"-lijn
die zich vanuit de opening onderin omhoog werkt. Verder is het niet moeilijk het beeld als een
fallus-symbool te interpreteren. Mannelijke, zich oprichtende kracht die ontaard in een climax
zoals opnieuw door die kronkelende "slange"-lijn verbeeld, maar die in dit geval van bovenaf, van
het hoogtepunt dus, zich naar beneden slingert, het gaatje in! De versmelting van de mannelijke met
de vrouwelijke sexuele energie is onmiskenbaar. Voor alle duidelijkheid wil ik erop wijzen dat hier
geen penis en ook geen vagina is weergegeven. Wat het beeld waarschijnlijk wel laat zien is de sexuele
essentie waar de geslachtsorganen zich uit hebben kunnen ontwikkelen of, indien anders, de sexuele energie
die de geslachtsorganen stimuleert.
"In het midden de
Caduceus of Mercuriusstaf, links en rechts het Esculaapteken."
Het beeld als ankh of levensboom uitgelegd.
Het oud-egyptische Ankh-kruis, de Esculaap, de Caduceüs of Mercuriusstaf zijn alle afgeleid van de
universele levensboom. De instrumenten en/of tekens zijn oorspronkelijk bedoeld als werktuigen om,
indien op juiste wijze vervaardigd, het essentiële levensfluïde te reguleren. In het oude-egypte was
de ankh een kostbaar instrument dat alleen bepaalde ingewijdden tot hun beschikking stond en waarmee
men zeer wonderbaarlijke genezingen kon verrichten. De universele levensboom is de boom die hemel en
aarde met elkaar verbindt. Het is het centrum van kracht dat alle facetten van het onmetelijke bestaan
in zich draagt en organiseert. De onderstaande tekeningen uit mijn nietsvermoedende jeugd tonen mijn
persoonlijke verbintenis met het thema overduidelijk aan. Vooral de treurwilg acht ik van onvoorstelbare
klasse omdat het de complete kabbala weergeeft. In de tijd dat ik het maakte had ik nog nooit van kabbala,
esoterie of wat ook gehoord. Ook hier ontdekte ik pas zo'n 10 jaar later de betekenis. Op de betekenis
van het beeld als levensboom wijd ik verder uit op
mijn kabbala-pagina waarin de treurwilg verder onder
de loep wordt genomen.
Het beeld als perceptie op tijd uitgelegd.
Het spreekt voor zich dat uit de ontwikkeling van laag naar hoog er sprake moet zijn van een zeker
tijdsverloop. Het beeld overziet een proces dat in tijd plaats vind en kan zoiets alleen maar doen van een
afstand. We zien ons daardoor geplaatst in een buitentijdse dimensie. De ontwikkeling in tijd is zo gezien
een vaststaand feit. Het was er altijd en het kan er altijd alleen maar zijn. Verleden en toekomst zijn in
feite weinig anders dan locaties in een alomvattend nu. Zouden we het rode fluïde als bewustzijn opvatten dan
is het mogelijk dat het grote ruime bewustzijn van moeder aarde zich vernauwt tot beperkt bewustzijn van
een zich afscheidende soort. Zo zal dit vernauwde bewustzijn als vanzelf tijd gaan ervaren. Het zou zelfs
verantwoordelijk kunnen zijn voor het ontstaan van tijd. De geest die streeft creëert (tijd). Begin in tijd
is dan aan de voet terwijl de bol bovenaan de toekomst markeert. Bijzonder opmerkelijk is dat er een energie
kan worden waargenomen die a.h.w. gelijk een zweepslag van de toekomst af zich terug naar het verleden
beweegt. Het spreekt voor zich dat we met onze normale, d.w.z. geconditioneerde tijdsbegrip moeite kunnen
hebben dit te bevatten. Eerlijk gezegd kan ik het zelf ook niet in alle consequenties overzien. Hoewel ik
overtuigd ben van de werkelijkheid van het beeld is het tevens een object van studie voor mij. Verderop in
deze site zal ik nog veel meer theorieën over het fenomeen tijd naar voren brengen.
Het beeld als 2012-verschijnsel uitgelegd.
Als ik erop let hoe ik mijn geest in de tijd waarin ik dit maakte oefende en er de bijzondere ontwikkelingen
met betrekking tot de tijd-ruimtebreuk van december 2012 aan waag te koppelen, dan kan ik alleen maar concluderen
dat de uitkomst der komende gebeurtenissen allerminst vast staat! Voor wie nog niet met het fenomeen van de
tijd-ruimtebreuk bekend is stel ik voor eerst eens wat site's die over het fenomeen gaan te bezoeken. Het beeld
kan in ieder geval als een rechtstreekse verwijzing dienen naar de grote evolutiesprong die in verband met
deze tijdruimtebreuk gemaakt kán worden. Eén van de ideeën die telkens in mij omhoog komen borrelen is de
gedachte aan een nieuw soort wereld. Een bol die afgeleid is van de onze zoals we die thans beleven, maar dan
onderhevig aan de wetten van de nieuwe dimensie. Ik stel me heel bewust de vraag hoe de kracht van collectief
gedachtengoed zich manifesteren zal in zo'n andere dimensie. Ik denk hierbij ook aan de vormkracht van de
verlangens die we met elkaar delen. Daarnaast is op te merken dat het planetair bewustzijn momenteel wordt
geaktiveerd... In hoeverre de dingen met elkaar in verband houden laat ik aan eenieder ter beoordeling over.
Op deze plaats wil ik tevens wijzen op de overeenkomst tussen de tijdruimte-breuk op kosmische
schaal en het fenomeen uittreden
dat ik eveneens als een tijdruimte-breuk beschouw, zij het dan op individueel niveau.
Het beeld als eerste beweging in het al uitgelegd.
Dit idee gaat gaat uiteraard het menselijk voorstellingsvermogen ver te boven maar kan desalniettemin in theorie
worden uitgelegd. Het Al nog ongemanifesteerd is te omschrijven als het niets van waarbinnen het eerste iets, de
eerste beweging als potentiele mogelijkheid aanwezig is. Vindt de eerste beweging plaats dan ontstaat als gevolg
daarvan de dualiteit. Zowel totale dualiteit als een absoluut niets of een absoluut ongemanifesteerd al zijn in
mijn ogen onmogelijk maar voor een begrip van zoiets als het begin van de schepping wel bruikbaar als vereenvoudigde
denkbeelden. Vanuit het ongemanifesteerde al vindt dus op een gegeven moment een eerste beweging of een allereerste
ontstaan van iets plaats. We kunnen het aanduiden als de punt in het niets, het alfa, het pleroma, de oerknal en
meer van dat soort ideeën. Op het beeld toegepast zien we dat met de omhoogstrevende kracht het eerste “iets” zijn
intrede doet. De spiralende slang kan als later stadium worden uitgelegd.
Nu zijn er dan 7 verschillende uitleggingen op het beeld toegepast. Wellicht zijn er nog meer mogelijk. Heeft u
zelf misschien een boeiende dan verneem ik die graag van u. Het meest bijzondere vind ik wel dat het een symbool
van eenheid betreft. Het verenigt blijkbaar moeiteloos zeer vele facetten van ons bestaan en dat leidt dan
meteen weer tot de gedachte aan een zonnesymbool...
|